Σε αυτό το φοβερό πόλεμο,τον καταστροφι-
κότερο μέχρι τώρα για ολόκληρη την ανθρ-
ωπότητα,οι Έλληνες έδειξανμια απαράμιλλη
ανδρεία που έτυχε την αναγνώρισης και του θαυμασμού συμμάχων και αντιπάλων.
Η ιστορία του πολέμου μας είναι γνωστή και
το μήνυμα που μας δίνει είναι το δικαίωμα
των λαών για αυτοδιάθεση.Οι λαοί σε όλο
τον κόσμο δεν έχουν να μοιράσουν τίποτα
μεταξύ τους,ο καθημερινός αγώνας για επι-
βίωση είναι αυτό που τους ενώνει,κόντρα
στα σχέδια των κατά καιρούς παράφρονων, των ιμπεριαλιστών,των πλουτοκρατών κ.λ.π.Το 1940-41 κάθε πόλη και κάθε χωριό της Ελλάδος έχουν να επιδείξουν τους δικούς τους ήρωες,τους δικούς τους ηρωικούς αγωνιστές της ελευθερίας που έδωσαν το αίμα και την ζωή τους σε αυτό των υπέρ πάντων αγώνα.Η Βαλύρα έχει και αυτή την δική της συμμετοχή και τους δικούς της ηρωικούς μαχητές και ήρωες νεκρούς.Σαν μια ελάχιστη τιμή στη μνήμη τους είναι αφιερωμένο το δημοσίευμά μας αυτό.Νομίζουμε ότι είναι παράληψη που δεν γίνεται κάθε χρόνο στη σχολική γιορτή για
την 28η Οκτωβρίου προσκλητήριο νεκρών.Ας το δουν το θέμα οι δάσκαλοί μας.
ΠΕΣΟΝΤΕΣ ΒΑΛΥΡΑΙΟΙ 1940-41.
Οι αθάνατοι ηρωικοί νεκροί μας.
Τιμή και δόξα σε αυτούς που έδωσαν τη ζωή τους για την πατρίδα και την ελευθερία.
1)Βίγκος ή Βιγκόπουλος Βασίλειος του Νικολάου(Στρατιώτης).Γεννήθηκε στη Βαλύρα το 1915 και ανήκε στο 9ο Σύνταγμα Πεζικού.Τραυματίστηκε βαριά και τελικά πέθανε στο Νοσοκομείο Διακομιδής του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού Άρτας,στις 25/12/1940.
2)Βίγκος Τρύφωνας του Χαριλάου(Δεκανέας).Γεννήθηκε στη Βαλύρα το 1917 και ανήκε στο VI συνοριακό τομέα.Φονεύθηκε στο 162 φυλάκιο της Ελληνοβουλγαρικής μεθορίου στις 6 Απριλίου 1941,την πρώτη ημέρα εισβολής των Γερμανών στην Ελλάδα.
3)Βίγκος Χρήστος του Στυλιανού.Γεννήθηκε στη Βαλύρα το 1908 και ανήκε στο 9ο Σύνταγμα Πεζικού.Φονεύθηκε στην περιοχή Μπίμπεσι, βορειοδυτικά της Κλεισούρας,στις 20/03/1941.
4)Ηλιόπουλος Παναγιώτης του Γεωργίου(Στρατιώτης).Γεννήθηκε στη Βαλύρα το 1917 και ανήκε στο 9ο Σύνταγμα Πεζικού.Φονεύθηκε στη μάχη του Γκολέμη στις 20/12/1940.
5)Κατσίρης Δημήτριος του Αθανασίου(Λοχίας).Γεννήθηκε το 1918 και ανήκε στο 1ο Σύνταγμα Ιππικού.Φονεύθηκε στο ύψωμα 1670,βορειοανατολικά του Φασαρίου,στις
27/11/1940.Ήταν μοναχογιός και ανύπανδρος
Υ.Γ:
Η συλλογική αυτή προσπάθεια έγινε με τη συνεργασία των παρακάτω:
1. Του Δημοτικού Σχολείου Βαλύρας
2. Του Ιωάννη Ε. Λινάρδου
3. Του Ιωάννη Δ. Λύρα
4. Του Xρήστου Π. Παπαγεωργίου
5. Της Γεωργίας Τσιλίκα του Ιωάννη
6. Της Βάσω Φειδά-Βύνιου
Με το μικρό αυτό αφιέρωμα τιμάμε και μνημονεύουμε αυτύς που πολέμησαν και θυσιάστηκαν για την πατρίδα, για να είμαστε εμείς σήμερα ελεύθεροι.Το υλικό αυτό υπάρχει και στο διαδίκτυο και όποιος θέλει μπορεί να το αποθηκεύσει, μελετήσει, μαθαίνοντας και διασώζωντας έτσι την τοπική ιστορία της ΒΑΛΥΡΑΣ.Υπάρχει στη διαθεσή μας και άλλο φωτογραφικό υλικό το οποίο θα δημοσιευτεί το δυνατόν συντομότερο στην ηλεκτρονική μας σελίδα στο διαδίκτυο!!!
ΤΟ ΗΡΩΙΚΟ ΕΠΟΣ ΤΟΥ 1940-41 ΒΑΛΥΡΑΙΟΙ ΠΕΣΟΝΤΕΣ & AΓΩΝΙΣΘΕΝΤΕΣ
Τον καιρό που στον κόσμο κυριαρχούσαν οι Ρωμαίοι, ο αυτοκράτορας Αύγουστος έβγαλε διαταγή να γραφτούν όλοι οι υπήκοοί του σε καταλόγους. Ήθελε να δει πόσο πληθυσμό είχε το απέραντο κράτος του. Ένα μεγάλο πηγαινέλα αναστάτωσε όλη την Παλαιστίνη, γιατί η απογραφή έπρεπε να γίνει στον τόπο καταγωγής του καθενός. Η Μαρία και ο Ιωσήφ κατάγονταν από τη γενιά του Δαβίδ. Έπρεπε λοιπόν να πάνε στη Βηθλεέμ.Φτάνοντας εκεί, χτύπησαν όλες τις πόρτες. Μα ούτε σε σπίτι ούτε σε πανδοχείο βρήκαν δωμάτιο. Επειδή η Παναγία ήταν ετοιμόγεννη, ένας πανδοχέας τη λυπήθηκε και τους επέτρεψε να μείνουν στο στάβλο με τα ζώα.Εκεί, στο στάβλο γεννήθηκε ο Χριστός. Η μητέρα του τον σπαργάνωσε και τον κοίμισε πάνω στα άχυρα, μέσα στο παχνί. Ολόγυρα τα ζώα τού κρατούσαν συντροφιά και τον ζέσταιναν με την ανάσα τους.
